Mostrando entradas con la etiqueta feelings. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta feelings. Mostrar todas las entradas

miércoles, 9 de mayo de 2012

Estamos demasiado acostumbrados a vivir con prisa y sin meditar en la realidad que supone que el tiempo no existe y los relojes son obra del demonio. Por eso yo no uso. Por eso yo bebo agua fría durante todo el año y me dedico a entregarme de forma cuántica a la noche. Hablo de ecuaciones y realidades que se componen de dos factores: tú y yo. Dos artistas incomprendidos por el mundo, extasiados de vida y de lógica.
El amor es el arte de las madrugadas . Por eso, de profesión soy noctámbula, para Amarte cuando el cielo es un lienzo y tú estás en tu auge.

martes, 28 de febrero de 2012

Nada. Nada me agarda, agárdame a Nada. Perdín. Perdino todo. Son vencida e entrego o campo da lide. Perdín a miña obra, entreguei a vida e leixei a alma, perdín o fío e eu pretendín ficar, reténdoo a el. Mais perdín. Perdín na lide. Aquí estou a desfacerme. isto é a dor. A dor absoluta. Que escarnida é esta dor que nin doe. É a desesperación. A desesperación que non importa. É o vacío. Extíngome. Este ser esvaécese. Este monstro esfarélase en pro para o alivio dos vivos, para alivio da cidade. Extínguese o monstro sen que alcance a ver luz ningunha diante, na fin de todo non había cousa, refuxio. Sequera para min. os meus ollos cegaron e é agora cando enxergo un claror como de alabastro dentro, na bóveda dos ollos, mais non pode ser nada, non pode ser que haxa cousa ningunha para min. Dixen min, aquela que fun hai tanto. Este ser que alcanzou chegar aquí extínguese e só ficará a pedra. todo o meu servizo hei perdido.

lunes, 9 de enero de 2012